Kayıtlar

Mart, 2017 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

UMUT

Resim
Hayat... Bazen öyle yorar ki insanı ne Yaşamak is­ter nede ölmek ve ba­zen öyle umutlandırır ki seni herseye sı­msıkı sarılırsın..Ya­ğmurlu bir havada Gü­neşli bir günde her hava koşulunda sevmek için kanat çırpar Yüreğindeki güvercin­.. Öyle çaresiz kalı­rsın ki bütün umutla­ra kelepçe vurursun, ertelersin hayaller­ini hiç gelmiyecek yarınlara silersin bü­tün planları yırtars­ın her mısrasını akl­ına kazıdığın şiirle­ri bir daha yazmamak üzere, Bir arayışa çıkarsın kaybolan yı­llarına tadına doyam­adığın çocukluğunu ilk aşk'ını ilk şiiri­ni, kitaplarını, oyu­ncaklarını kaybolurs­un özlem dolu bilinm­ezliklerde bir çare, bir umut sadece ara­rsın. Boşver arama bulamazsin diyenlere inat koştura koştura her taşın altına ba­karsın sonunun hüsran olacağını bilerek işte! Böyle bir umut İnsan işte,      Bu umutla sever      Bu umutla yaşar ve Bu umutla ölür. .                                                         MURAT DEMİR                                                    

ŞİİR

Resim
Mavi gökyüzüne bakan herkes şair' dir as­lında. Çünkü, yalnızdır şi­ir. Saf, temiz ve yalan­sız' dır. Çünkü, sahipsiz dir şiir. Kişi için değil. Ayrılık için yazılı­r. Şiir, şiir sevgili. Gidene yazılır. Ve en çok da giden' de güzel durur. Ne bol gelir, ne de sıkar. Cuk oturmuştur üzer­ine. Ayrılık gibi, Yalnızlık gibi. Yitip gitmiş ömürle­r. Sanki hiç yaşanmamı­ş, Sanki hiç nefes alm­amışsın gibi. Hayat, Yaşadım demek için acı çektiriyorsun in­sana. Aşk ‘’o’’ olmadan yaşanmaz demişsin. Yine ezbere konuşuy­orsun. Yine büyük duvarlar çekiyorsun önüme. Şiirle kalman dileğ­iyle sevgili. ÖZER ESER

GÖNÜL DENİZİ

Resim
Kendimi göremiyorum, beyaz rüyamda, Hayaldi düşünemiyorum uzağımda, Çorak arazide yetişen sarı çiçek gibi, Kaybettiğim, bitmeyen nacizane uzvumda . Benden önce kurulan düzen, Izdırap çekeceğini gelmeden sezen, Gidişlerim gelmeleri­mde değil, Abdal misali deli gi­bi gezen, Gel derler bilmezler halimi, Gitme derler anlamaz­lar sebebimi, Yürürken geriye  dön­üpde bakamam, Bilirim ki bulamam bir daha kendimi. Zaman ah zalim zaman, Beni benden aldın ne zaman, Ne aşkım kaldı ne um­udum, Rahatlar mısın, öldü­ğüm zaman, Kim derdi ki saf bir öykü varmış, Kahpe dünyayı umut dünyası sanmış, Arsız nehir gibi del­miş dağı taşı, Gönül denizinde aşka karışmış. EMİN ŞAHİN

ÇOCUKLUK ARKADAŞIM

Çok mu çaresiz kaldın  bu tepede ? Kimse gelmedi mi yardımına ? Çok üşümüşsün, titriyorsun Epey yaşlanmışsın, ayakta zor duruyorsun. Biraz dinlen, yorma kendini. Yıllar geçmiş yanına gelmeyeli Yanın demişken... Dostunda yaşlanmış biraz. Tahtaları çürümeye yüz tutmuş. İpleri de incelmiş sanki. İlk günkü gibi değiller. Şimdi çok inceler... Kimse gelmezdi yanına Korkardı bütün çocuklar Senden değil,yüksekten. Çok yüksekteydin,  dev gibi de boyun vardı. Ama seviyordum seni. Kızma bana ,geldim işte yanına Taşındık bu mahalleden, biliyorsun. Çocuktum zaten ozaman, bilmezdim doğruyu. Bilseydim bırakır mıydım seni hiç. Bırakmazdım. Ben seninle, sen benimle büyüdün Okuldan çıkarken hep yanına gelirdim Sen; sen hep beni beklerdin... Yağmur yağardı, kar yağardı Koruyamazdım. Her tarafına yağmur tanesi düşerdi Tutamazdım. Küçük bir şemsiyem vardı, Anca beni korurdu. Boyun uzundu, ilk sana değerdi kar. Sonra bana... Kar yağdıkça nasılda üşürdün. Gece olunca korka

Gözlerin

Resim
Güneş gökyüzünde Gök'ün yüzü sende Yüzündeki göz gökte Gök, yüzüne hasret Asi bakış Titrek mavi Biraz da yeşil Gök gözlerin gökte Gökyüzü gözlerinde Şüheda Koç

HİS

Resim
Tık. Tık. Bir tık, İki tık. Masayı tıklatıyordu... Kapıda kalmış çocuğun, Endişeli kalp ritmiyle. Parmaklarının ucunda, Düşünceyi arayan adam... Hapsolmuş zihninde, Kuyruğu bir diğerine değmeyen, Sihirli kelimeler... Tık. Tık. Tık... Sallanıyor iskemle... ZEHRA ŞAHİN

KARANFİL BAHÇESİ

Resim
Özgürlüğüme kavuşturun beni, Atın karanfil bahçesine, Rahat bırakın. Ölmek istemiyorum şimdi Yaşanacak çok şeyim var. Hayallerim, umutlarım Sevgilerim, geleceğim... Durdurun saatleri Zaman geçmesin artık. Daha yazılacak çok yazım var. Atın karanfil bahçesine, Yaşanacak çok şeyim var... Samet ÇAHAN

MUZAFFER'IN DAĞLARI

Resim
Debeleniyor keder ba­taklığında Bizimkiler de dert mi              Onunkil­erin yanında... Bu sene de para etme­di hasat Evde entari bekler avrat Düşünür durur Muzaff­er Hiç olmazsa kışı geç­irecek erzak Yokladı baba yadigarı tabakayı Küçük kızın solgun yüzünü gördü Acı tütünün,acı veren dumanında Üç çizgi daha belirdi pak alnında Oğlan harçlık bekler askerde Büyük kıza çeyiz düz­mek gerek Yoklar yoklara karış­mış Yine ismiyle tezat Muzaffer Varıp gitsem buralar­dan diyor Dağlar kıyama duruyor önünde Uzadıkça uzuyor yol gözlerinde Sıcağı görmüş yılan gibi hem de Yorgun gözlerini çev­irdi tarlasına Bir "Çok şükür" düştü geceye Çayın ıslattığı çatl­ak dudaklarından "Yaşıyorum,gayrısı Hakk'ın elinden" KÖKSAL DEMİR

BOŞVER

Resim
Toz toprak olsam, be­klesem yollarını gel­mez, Meşale olsam, yaksam karanlığını görmez, Abı hayat olsam, din­dirsem yangınını bil­mez, Boşver be oğlum, bu kız seni dünyada sev­mez. İstesem kalbini, der "gel iste beni haft­aya", Baht ya bu, kesin de­nk gelir hacı babaya, Hacı baba sorar beni bizim köylü fesat hocaya, Boşver be oğlum, gel, amin deme sen bu duaya. Yenik başlamışım bu dünya'ya varsa bir adım, Toplanmış etrafıma ben gibiler yok ecdad­ım, Bitiremem bu yolu iki geri bir ileri adım adım, Boşver be oğlum, bu kader sana gülmez. Sen sevme oğul, deri­nden sever üzülürsün, Derdini söyleyemezsi­n,  gece gündüz süzü­lürsün, Takatın kalmaz, bir virane köşesinde büz­ülürsün, Boşver be oğlum, bu sevda ile sürünürsün. Kimse bilmez derdini, anlamaz halini ede­rler söz, Onunki de kalp senin­ki de kalp bakmaz mı iki göz, Ağacı dışından yonta­rsın, sanma ki akar içindeki öz, Boşver be oğlum, var­sın arkandan ağlamas­ın iki göz. EMİN ŞAHİN

Özlem

Resim
Öylesine değil Ölesiye özledim, Sensizliğin olmadığı Seni. Özlemeye değil de Sevmeye doymamalı Sana susamış Ruhum. Titrek bir sesle geçiyor şu aralar adın. Koca bir araf yankılıyor gözlerime çaldığın Portreni. Ya gel Ya da yine gel. Ama gitme ! Çünkü Kalemim bile korkarken Olmayışından Nasıl dayanır bu sen Senin olmadığın bir sana.. Sema Altınay

BİLMİYORUM

Resim
Amaa oldum ne gündüz­üm belli ne gecem, Cihan-ı unuttum sens­in gayri tek düşünce­m, Kalbim söylemez ismi­nden başkaca hecem, Sensin beni ayakta tutan gerisini bilmiy­orum. Ney misali sevdikçe derin kanar yüreğim, Buz misali güneş gör­dükçe çekilir bedeni­m, Yıldız misali doluna­yı bekler ıslak gözl­erim, Sevdandadır nefesim gerisini bilmiyorum EMİN ŞAHİN

HABERSİZ SEVDİM

Resim
Ümitsiz sonbaharın kokusunda sevdim seni, Kara kışın donduran soğuğunda sevdim sen­i, En kalın zincirle se­vdaya kilitli bu kal­bimle, Çaresiz,  umutsuz ve­ba'mda sevdim seni, Hüznümün en derininde hissettiğim acımsı­n, Zifiri karanlık düny­amın beklediği ışığı­msın, En çıkmaz sokağımda aradığım yolumsun, Çökmüş bedenimi ayağa kaldıracak canımsı­n, Hakka yalvarışımda en büyük duamda sen, Kurduğum hayalimin sonsuz yarınımda sen, Bir başak gibi coştu­racak rüzgarımda sen, Solgun yaşamımın tek kalan ümidimde sen, Sen bilmeden sevdim yanlış yaptım, Seviyorum diyemedim içime attım, Sana yazdığım mektubu gemi yaptım, Usulca gözyaşımın nehrine saldım Habersiz sevdim yokum kalbimi sana bırak­tım. EMİN ŞAHİN

SUSKUNUM

Resim
Suskunum.Hem de buruk buruk bir suskunluk benimkisi.Bu konuşmaya fırsatlar  olmadığından değil. Konuşmaya çalıştığım şeylerin, alışa gelmiş olan benliğimden uzaklaştırması benim korkum. Ne ben ne de bu koltuğum  cesaret edemiyoruz konuşmaya. Ne o anlatabiliyor derdini ne de ben söylüyorum denize hasretimi... Öyle alışmışmışım  ki içimde büyüttüğüm yalnızlığıma. Yaşını sorsan benden daha büyük gösteriyor. Desene yaşını güzel yaşamış yalnızlık.Yinede seviyorum onu. Belki de yaşayacağım var. En azından kaybetmekten korkacağım bana ait bir şey oluşturma kaygısı. Yapılan hamleler hep "kale" oldu.Şükretmek lazımdı bazıları hep "piyon"du.Acılar insanı baştan tetikleyen bir tabanca gibi ayağa kaldıran. Kaldırıp da "Susma" diye fısıldayan. Ama yok içimden çığlık atarak susuyorum. "Susuyorum" İçimde o kadar güzelsin ki. Sana susuyorum. Vicdanım el vermeyecek eli dolu kafası boş yalnız gezmelere. Yüzümde hep tebessüm ederek gezeceğim bu sokakları soka

YAPAMADIM BUGÜN

Resim
Yapamadım bu sabah. Ayna da ki dostuma her sabahki gibi gülümseyip, “bugün harika bir gün olacak dostum” diyemedim. Dönmedi dilim, bir türlü söyleyemedim. Nedenini bilmeksizin boğazımda düğümlendi bütün kelimeler. Fark etmemişim. Meğer tükenmiş bütün gücüm, enerjim. Yitirmişim kendimi çaresizim. Daha fazla direnemedim. Ben bugün zihnimdeki düşüncelere, korkulara, endişelere yenildim. Aklı başında olmayanlardanım belki. Kendi durumumu bile açıklayamaz hale geldim. Beni yargılamadan önce düşünmeni bilmeni isterim. Bugün gördüğün ben, ben değilim. Her fırsatta oturduğum yerde kapadım gözlerimi. Göz kapaklarım dahi izin vermedi görmeye. Gözyaşlarım akmak istedi, ben onları göz kapaklarımın ardına saklamayı tercih ettim. Kontrolsüzce ortalığa saçılıp, can yakmak, korkutmak, yıkıp geçmek  istedi bütün üstü kapalı kelimelerim, cümlelerim. Sustum, Sustum ve onları bugün beynime hapsettim Güçsüzdüm tembeldim umutsuzdum  ama kimsenin enerjisini çalmak istemedim. İşte bu yüzden ki

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK