KÜNYE EDEBİYAT

Dergimizi indirmek için; https://drive.google.com/u/0/uc?id=1GMOYczegCHJc_qtPgWJA045etuAmFOYj&export=download Dergimizi okumak için; https://drive.google.com/file/d/1dNblfeTxgQQpv2-PiRB-gORdD4X22QgQ/view Dergimizi takip etmek için; https://kunyeedebiyat.blogspot.com/p/kunye-edebiyat-e-dergi.html

Ah kozlumun eşiği tren rayları. Çocukluğumun peşine takıldığı kara vagonları. Liseli sevdalarımdan hatırladığım, Hülyalı sokak... Ah kozlumun yamuk yumuk duvarları. Acemice yazı yazdığım kırmızı boyları. Gençliğimin serseriliğinden hatırladığım, Bekçi düdükleri Ve aşkımın tek muhbiri mayıs ayları... Ey bağrımda hançer gibi taşıdığım... Sende bitiyor kozlunun sokakları. Kırmızı karanfil soruyorum çiçekçilerden. Rüzgar tedirgin esiyor, Üşüyor elim ayağım, Sevdam sensiz üşüyor... Utanır olmuş martılar kanatlarından, Deniz utanır olmuş. Ben çıkıyormuşum artık balıkçı ağlarından... Hırpalanmış ve yorgun yüreğimi, Ellerine bırakmışım bu yüzden, Ellerin utanır olmuş... Biliyorsun, Bu kentte kelle koltuk da yaşanır. Ve tüm vedalar ölüme ayarlıdır. Ve ben kavgalara kurulmuşum biliyorsun. Dal olmuşum, kök salmışım belaya, Nezaretlere koyulmuşum yeniden. Korkmuşum ağlamaktan ve gülmekten... Ey bağrımda hançer gibi taşıdığım... Sende başlıyor kozlunun sokakları

Oyuncağınızı da aldım elinizden Artık bıktım zehirli dilinizden Tabak yalayıcılar, şeref yoksunları Aynaya bakında utanın halinizden... Şiirbaz

Senin yokluğunda sinsi sinsi yanmaktayım. Yandıkça daha da derinleşiyor içimdeki yaralarım Ve yavaş yavaş kokusu çıkıyor sensizliğin, Alevlerin içinde dumanlara karışıyorum mevsimlerce Sonrasın da hüzün dolu bir bulut oluyorum kendimce... Şimdi viraneyim! Kundaktan yeni çıkmış gibi, yanık köşe bucağım Biliyorum ki sönmez içimdeki sinsi yangınım Daha çok kapılar eşiğinde yanan ben olacağım Dillenen her bir kelime, rehin alır yüreğimi Senin yüreğinde vermek isterim son nefesimi Şimdi yağmurum! Terk edip bulutları heyecanla öpüşüyorum toprakla Toprağın sinesinde vuslat kokusu olup yayılıyorum havaya Kimi zaman nazlı çarpıyorum, çoğu zamanda hırsla Her damlam merhem olurmuşçasına, ürkütüyor ateşi Ve bu durumdan biliyorum ateşte bihayli şikâyetçi Şimdi aşkım! Bırakıp geriye tüm ihanetleri yeni bir yüreğe taşındım Parça parça dağılıp her hücresine adımı yazdırmak için. Bu son olacak, bundan böyle başka yürekte atmayacağım Artık avlularda, sokak aralarında göre

Sabahları tükettim kapı önünde bekledim seni Duvarlarda yer kalmadı tebeşirler bitirdim Bu günde geçti böyle ümidimi yitirdim Gelmeyeceksen söyle de boşuna bekletme beni... Ah ne zor şeymiş umutsuzca beklemek seni Dertlerime boncuk boncuk eklemek seni Bu sabahta her zamanki yerimde beklemekteyim Gelmeyeceksen söyle de boşuna bekletme beni... ŞİİRBAZ

Bilemezsiniz ne koyar adama babasını yitirmek Canından can gider Koca bir çınar yıkılır Bilmezsiniz işte ey gafiller Babalar yürek yarısıdır Babasızlık yürek yangısı... Körler görmese de yıldızlar hep vardır Lallar konuşamasa bile sevdayı anlatır Bir baba ölür masada bir sandalye boş kalır Anlamaz mısın ey kafasız Babalar yürek yarısıdır Babasızlık yürek yangısı... Bilemezsiniz ne koyar adama babasını yitirmek Hane içinden bir ses kesilir Masadan bir tabak daha eksilir Anlamaz mısınız ey cahiller Babalar yürek yarısıdır Babasızlık yürek yangısı... ŞİİRBAZ

Herhangi bir taşı sarmış yosun gibi Bağlanmıştım sevdana Sokak arasından geçen bir kamyonetin, Arkasına takıldım Yetişebilmek için sana. Papatyalara yalvardım, falıma bakmadılar Yokluğuna kalkan otobüslere el ettim Ama durmadılar Seni aradım kozlu sokaklarında Kayan yıldızlardan seni dilendim Rüzgârdan istedim kokunu, vermediler Yağmur dedim, yağmur sen söyle Başımdan aşağıya damlayıp gittiler. Kaldırımlarda aradım seni Sönmüş Sokak lambalarına seni sordum Karanlıkta kayboldu dediler. Allah aşkına söylesene bana Sen mi gitmedin yoksa Ben ölmedim mi daha... ŞİİRBAZ

Ne seni senden daha çok Ne benden daha az severim Ben mayıs çocuğuyum güzelim Sevdim mi adam gibi severim... Ben senken ne çok senim En az zerren kadar en çok benim Ben mayıs çocuğuyum güzelim Sevdim mi adam gibi severim... ŞİİRBAZ

Bilir misin kar nasıl yağar Erzincan'a Bilir misin nasıl da masumlaşır dağlar O heybetli o yüce dağlar. Ben bilmezdim asker olmadan önce Zira Erzincan'a hiç gelmemiştim. Hele bir dağ var vardır doyulmaz güzelliğine Gelin gibi salınır orta yerde apak olur. Ağustosun o kavurucu sıcağına rağmen Eritmezdi karını, bozmazdı güzelliğini. Karların üzerinde beyaz kardelenler çıkar Merhaba der yeni bir yaşama Merhaba güneş, merhaba dünya. Hemen sen gelirdin aklıma Gelinlikle düşünürdüm seni Ama her daim benim yanımda. Olmadı, bir çulsuza kaçtın kına gecesi Ve İstanbulun taşı altın diye kanan sen Bataklıkta, pisliklerde boğuldun. Gün gelir biter bu bitmez dediğin saltanat Yaşam biter, an gelir tükenir nefesler Gençlik gider, orak senin için bilenir Gözlere iner perde, geçmiş silinir. Gece nöbetlerinde, kışta, soğukta Ben seni düşlerdim. Şarkımızı söylerdim, Dişlerim birbirine çarparken. Kulağıma dayalı radyoma eşlik ederdim Tüfek gitgide ağırlaşırdı omzumda.

Senin güller büyüten yüreğin vardı Okyanusları sakladığın gözlerin Ninnilerle uyuttuğun sevgilerin Cadının elmasıyla yok ettiğin gençliğin vardı... Sen çocukları severdin en fazla Uçurtmaların en güzelini onlara verirdin Umutlarını kuyruklarına bağlar Göklere salardın, kıskansın diye kartallar... Kaç gece, kaç gündüz geçti bilmiyorum Yedi yıldan sonra çentik atmayı bıraktım duvara Yüreğindeki güllerin solmuştur susuzluktan Oysa sen çok korkardın karanlıklardan... Okyanus gözlerindeki bütün gemiler battı şimdi Sende içinde kaybolup gittin işte Umutlarını uçurtmalara ben bağlıyorum şimdi Ama gökler sadece sensizliğe ağlıyor... Senin güller büyüten yüreğin vardı Ve o yüreğinde hep ben vardım.... ŞİİRBAZ

Dünyayı verseler de sen kanma sakın Yalan dolana inanıp sen yanma sakın Umudunu hiç yitirme hedeflerine ulaş Bilesin sonumuz biraz toprak biraz taş... Her istenilen olmaz mutlaka hayatta Ama umut için biraz savaş ve çabala Nefes tükenip gittiğimizde o tarafta Dimdik durmalısın yüce rab yanında... Şair böyle dedi böyle de yazdı kalem Ne dert versin yaradan ne de elem Umudun daim olsun hep mutlu yaşa Yolun hep aydınlık olsun kardeşim Rümeysa... Şiirbaz

En son saklambaç oynuyorduk biz babamla Ben kapattım gözlerimi saydım 10 dan geriye Açtım gözlerimi arandım bakındım sağa sola Babam bir kayboldu ki dönmedi hala geriye... Bu ne bitmek bilmez oyunmuş çık gel artık be babam Karanlıktan korkarsın diye hep yanık duruyor lamban Senin yokluğunu yüreğimde ve gözlerimde hissediyorum Bitsin oyun elma demem zaten, armut dedim çık gel babam... Şiirbaz 24. 10. 2003

Mutluluk doğarken her günün sabahlarına Tebessüm düşsün dudağın soluna sağına Her birinize selam olsun iki katlı şehrimden Tutuşalım el ele yürüyelim aydınlık yarınlara Şiirbaz 12.Nisan.2018

Dergimiz hakkında eleştirileri , fikir ve önerilerinizi aşağıdaki linkten Google play üzerinden iletebilirsiniz ; https://books.google.com/books/about/K%C3%BCnye_Edebiyat_Y%C4%B1l_2_Say%C4%B1_5_Ocak_%C5%9Eub.html?hl=tr&id= AKbMDwAAQBAJ

Künye Edebiyat Dergimizin 5.sayısı Google play kitaplığında yerini almıştır. Aşağıdaki linkten indirebilir ve okuyabilirsiniz ;   Buradan indirebilirsiniz.Keyifli okumalar..  

Osmancık Beyler Çelebi Camii kürsüsünden 24.1.2020 tarih Cuma günü merkezi sistemle  ‘’Deprem ve Korunma Yolları’’ konusunda hayatın içinden örneklerle bilgilendirme yaptım. Merkezi sistemle mahalle ve tüm köylere kadar ses gittiğinden ortalama 10-15 bin civarında vatandaşımıza ulaştığımızı düşünüyorum.  Bu ulaşılan hedef kitle bir ilçe için hiç te küçümsenmeyecek bir rakamdır. Şu anda önümde M. Soylu’ nun kaleminden ‘Afet Okulu’ isimli kitabı duruyor. Kitabı incelediğimde 81 ilin Afet ve Acil Durum müdürlüğünden alınan resmi eğitim bilgilerini görüyorum. Birçok ilimizde bir yıl içerisinde verilen eğitimlerde ulaşılan öğrenci ve diğer kişilerin toplam sayısının 5 -10 -15 bin civarında olduğu görülüyor. Toplumda temel afet bilincini geliştirebilmek, farkındalık yaratabilmek, beyinlere mesaj gönderebilmek veya internette gezinirken deprem, yangın, sel, zehirlenme, ilkyardım gibi hayati konularına da bakılmasına yönlendirebilmek adına yeni stratejiler belirlemeliyiz. İnsanların toplu o

Üzerinden zaman geçer Ölüm eskir. Geçmez dediğiniz Yaralar eskir Yanıp tutuştuğunuz Acılar eskir, Ölüp bittiğiniz Aşklar eskir, Örnek aldığınız Aşıklar eskir, Gidenler eskir, Dönenler eskir. Ve o gün gelir Bir ŞİİRBAZ eskir. ŞİİRBAZ 19.01.2018

Nice sevdalar yaşadık bilmediniz Acılara boyandık yıllarca, silmediniz Ömür bitirdiniz estiniz ama dinmediniz Ulan şerefsizler biz öldük siz bitmediniz... Şiirbaz

Kahveler cezvede kaldı Gözüm yollarda kaldı Seni gördüğüm günden beri Aklım ruhum sende kaldı... Şiirbaz

Umudumuz umut ile evlendi Kötüler düğün dernek eğlendi Körler gördü lâllar ise dillendi Bir sen yola gelmedin be kader... Şiirbaz

Üç gün ağlarsın peşimden alışırsın sonra İster yas tut arkamdan ister zil tak oyna Beni elaleme rezil rüsva ettin ya bir anda Dilerim aşk acısı çek de gençliğine doyma... Şiirbaz 16.03.2019

Aradım aramam bundan sonra İsterse tersine dönsün dünya Ne okşarım ağarmış saçlarını Ne de öperim kan dudaklarını Şiirbaz 26.Şubat.2019

Yoğurt yapmak için maya çalmalı Eşeği çayıra, koyunu kurt' a salmalı Her ne olursan ol sonun toprak İnsanda biraz edep biraz ar olmalı... Emre Vehbi Alkan Şiirbaz 10. Aralık. 2001

İnsanlar için zaman İnanmak mefhumuyla başlar. Bunu ussal çatışmalarımdan çıkardım. Ama neye ve nasıl inanmanın; O ağırlığı O katı ve sert duruşu O değişmezliği ve durağanlığı Kendi içinde devinimliliği... Şakaklarımdaki o ağrı Sona varamadan yoruluyorum Bu yorgunluk Aklın dimağına safran çalıyor. Gözlerim istemsizce -Penceremde kırılan Bir fizik yasasıyla Bir adanmışlıkla Kırıldıkça dağılan- Işık demetine çarpıyor. Zor olmuyor kaynağına erişmem... Bakınca görebildiğim sınıra , O aklımın hayal edebildiği sınıra; Sonsuzca karanlık Sonsuzca meçhullük Ve alabildiğince giz sığarken, Bir tül hafifliğiyle tepemizde duruyor Tepemizde dönüyor Sarkıyor, şekil alıyor Tekrar ediyor . Onun kaynağı diyorum kendime? Yada onun kaynağı ? Gözlerimi çekerek bu sonsuzluktan Sona varamadan yoruluyorum. Bu yorgunluk aklın dimağına safran çalıyor... Eda Ekici

Bu büyük ölçekli coğrafya Çizilmiş çelikten ve kurşundan Ateş atsam kan patlıyor varillerde. Osama ; Çatlayan , acıyla savrulan varoluştan, gözyaşından ve yokoluştan başka verim görmemiş burkasını toplasa, Altın'dan kan sızar Kömürden , Doğalgazdan Ve Uranyumdan. Göğsündeki üç kurşunla Ölüm sertliği o son duruşuyla Gömdü kocasını burkasının altına Çelik atlıların namlusunun ucunda Varolmuşluğuyla kadın halinin, Erliksiz bir başına Koşamadan sokak sokak Gayba uğurladı kardeşinide. Burkası kadar çatlak,yarılmış Nasır bağlamış ellerinden, Acısı yüz çizgilerinden taşan Anası; sakala ve saça kesmiş, soluk bir fotoğrafta Iki siyah bakan merhamete Gözyaşlarıyla; Yedi renksiz yağan kızı Üçü bir bedene Ve Erliklerden kalma Derme çatma İçerisi sefalet Dışarısı zulüm, kanun ve ölüm kokan Dört duvara sindiler. Kapı aralığında Taliban Erliksiz kadınlar Slogan kesmiş ağızlar ararken Radikal bir korkuyla Yırttılar son fotoğrafı da. Eda Ekici

Yoluyok bir öyküyüm. Dinleyenim yok. Ağrılarımdan sancılarımdan Yeni sıyrıldım. Güneş doğmasa da vuruldum. Yakuttan denizlere Tebessümden okyanuslara Ve nadirdir ki İçim parça parça Kayın ağaçlarından döküldü gözyaşlarım. Gidenlerin dönüşü olmadığı kadar Ne de değinemedim yalnızlıklara. Tiyatro sahnelerindeki periler gibi Soğuktaki buz tanesi gibi Derin mi derin Uçurtma uçurum gönlüm Kayalardaki tırnaklarım Ki dağları aşan kırılmışlığı Hayali bir yolcu... Değnekleri göründü uzaklardan. Gözleriyle suladı biçareliği. Çare de oldu. Takati kalmayınca çiçeklere bulandı kesik elleri. Kandan habersiz yüreği Yol ehli yolu bilirmiş ya Yol bildi. Yol ki kalbinden bir tasavvur Misak-ı teslimiyetinde Temennisi yüksek Öyle gelmedi bana pes ettiği Gerçekliliği yok tekrarı yılan zehri Acemiliği payındaki mertebe Baktı baktı öyle. Ne de olsa o Hayali bir yolcu..

24 Ocak 2020 Cuma günü, saat.19.30'da;Kültür ve Turizm Müdürlüğü Toplantı Salonu-Kayseri adresinde ''Şiir Dinletisi'' yapılacaktır. İsteyen herkes bu etkinliği ücretsiz olarak izleyebilir, ilgilenenlere önemle duyurulur. ************************************************************************************************************************************************************************************** 25 Ocak 2020 Cumartesi günü, saat.14:00'de;Yeni Mahalle, Kurtuluş Caddesi, No.13, D.12 Didim-Aydın adresinde, ''Nefes Kültür Sanat ve Eğitim Derneği''nin açılışı yapılacaktır. İsteyen bütün sanatseverler, açılışa iştirak edebilirler. İlgilenenlere, önemle duyurulur.(Bülent Nizam (Şair) Kurucu Üye) ************************************************************************************************************************************************************************************** 25 Ocak 2020 Cumartesi günü, saat.19.00'da;Aşık Mevlüt İhsa

Esmer feminist seni gidi çöpsüz üzüm Üzülme sakın üzülme yalnızlığına Sana ve senin gibilere bu sözüm Otur ağla şimdi kokuşmuş yalnızlığına... Yanında dolaşır kız kurusu bir şişman Bir havası var görme aman da aman Yüzü yok gidemiyor ki köyüne Zira tasdiknameyi veriverdiler eline... Seni Rabbime havale ettim o versin dersini Başına çorap örsünler bir düzden bir tersini Kor ateşler dağlasın o kopası mendebur dilini Bacakların ters dönsün koparsınlar elini... Emre Vehbi ALKAN Şiirbaz

Benim şiirlerim sen kokar Çayımda nefesin var Bardağımda tek şekerin… Benim şiirlerim çay kokar Deminde kaderin var Bardağımda gamzelerin… Benim şiirlerim is kokar Kelimelerimde ayrılık var Kalemimde terk edişlerin… Benim şiirlerim yalnızlık kokar Dizelerimde babasızlık var Yüreğimde anamın hasreti… Benim şiirlerim aşk kokar Sol yanımda mavilim var Aklımda yakışıklı oğlum… Emre Vehbi ALKAN Şiirbaz 24 Ocak 2018

Tükenmez kalem derler, tükenir. Hayat tükenir, Sevdalar tükenir, Ama sen tükenme… Yollar tükenmez derler, tükenir. Nefesler tükenir, Aşklar tükenir, Ama sen tükenme… İstekler tükenmez derler, tükenir. Arkadaşlıklar tükenir, Dostluklar tükenir, Ama sen tükenme… Mutluluklar tükenmez derler, tükenir. Umutlar tükenir, Umutsuzluklar tükenir, Ama sen tükenme… Emre Vehbi ALKAN ŞİİRBAZ

En son saklambaç oynuyorduk biz babamla Ben kapattım gözlerimi saydım 10 dan geriye Açtım gözlerimi arandım bakındım sağa sola Babam bir kayboldu ki dönmedi hala geriye... Bu ne bitmek bilmez oyunmuş çık gel artık be babam Karanlıktan korkarsın diye hep yanık duruyor lamban Senin yokluğunu yüreğimde ve gözlerimde hissediyorum Bitsin oyun elma demem zaten, armut dedim çık gel babam... Emre Vehbi ALKAN Şiirbaz 24. 10. 2003

Sen yokken her şey bir eksik, yarım bir yanım Varken yoktun, yokken sensizliğe alışamadım Rahat olasın bol olsun dilerim toprağın Canım, her şeyim, beni doğuranım... Sen yokken her şey bir eksik, yarım bir yanım Yanına doğru yürümekteyiz adım adım Kalmadı mecalim, kalmadı takatim Canım, her şeyim, anam, beni doğuranım... Sen yokken her şey bir eksik, yarım bir yanım Yıllar geçti aradan sensizliğe alışamadım Denizler kabardı su almaya başladı sandalım Canım, her şeyim, anam, beni doğuranım... Emre Vehbi Alkan Şiirbaz

Bir adam bir kadını dövdü Kadın oracıkta kederden öldü Bir ben gördüm, bir de adam Bilmem nasıl kurtulur bu yaradan… Bir kadın sokak ortasında feryat figan Ağzı burnu kan içinde vücudu perişan Bir ben gördüm, bir de onlarca insan Bilmem bu günahı af eder mi yaradan… Emre Vehbi ALKAN Şiirbaz

Köylerden şehirlere hızlı göçün başlamasıyla beraber bazı değerlerimizi de yavaş yavaş kaybetmeye başladık. Bunlardan biri de yaşlı ana babalarımızla olan ilişkilerimizdir. Yapılan işlerde samimiyet çok önemlidir. Siz bir işi samimi yaparsanız bugün olmazsa yarın müşterisi mutlaka bulunur. Bu bağlamda 2009 yılında hayatın içinden gördüklerimi, duyduklarımı harmanlayıp kaleme aldığım aşağıdaki şiirimi sosyal medya ile paylaşınca hiç tahmin etmediğim, beklemediğim şekilde rağbet gördü. Takip edebildiğim kadarıyla; Kanal 7 ‘de İkbal Gürpınar Hanım, Atv ‘de Nursel İdiz Hanım, Kanal A’da Yusuf Kavaklı Hocam, Ramazan etkinliğinde Çorum Aksemseddin Camii bahçesinde, Şiir gecesinde Sinop eski Valisi, Bayram namazı vaazında Kastamonu Müftüsü, Cuma vaazında Konya - Akşehir Ulucami imamı, Kayseri, Sakarya ve birçok ilimizde mahalli gazetelerde makale olarak, sosyal medya da özellikle köylerin sitelerinde sayısız yayımlandı. İl Müftü yardımcısı değerli dostum Adnan Zeki Bıyık ve daha farklı

2019 yılında ilk sayısını çıkartmış olduğumuz Künye Edebiyat dergimiz artık "Google Play Kitap" uygulamasında da yerini almıştır.Emeği geçen herkese teşekkür eder Künye Edebiyat Ailesine hayırlar getirmesini temenni ederim. E-dergimizin 2019 yılında yayımlanan tüm sayılarını içeren "özel sayıya" aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz ; https://play.google.com/store/books/details?id=ifHKDwAAQBAJ

Bazı zamanlarda umutlarımızı yıkanlar da oldu, Güneşimizi batıranlar da. Denizimizde kâğıttan kayık yüzdürenler de oldu, Martılarımıza taş atanlar da. Biz ki; bu haldeyken bile Yüreğimizi, nefrete ve kine vermedik. Biz ki; yüzümüze maske takmadık yüzsüzlere inat Hiç dost' a sırtımızı dönmedik Yan yana yürüdük her kavgada. Erkekler ağlamaz demedik asla Erkekliğe bok sürerek ağladık gerektiğinde, Meyhane köşelerinde dağılmayı da öğrendik Bir hayırsız peşinden jilete hedef olmayı da Ölüme nikâh kıymayı da bazı gecelerde... Tam yarım asır gitti ömürden Her yaş bir adımdır adam olma yolunda dedik Biz her yaş biraz daha adam olduk Kozlu'nun tozlu sokaklarında... Nice adam olmayan adamlar tanıdık Dost bildik bıçaklandık sırtımızdan. Kaç kişi tavuğumuza kışt dedi, Kaç kişi vurdu kafesteki kuşumuzu, Kaç kişi ıslattı yağmurumuzu, Kaç kişi güneşimizi karartı, Bunca dert e rağmen, Yüreğimizi, nefrete kine vermedik, Beş kuruşa satmadık şerefsize. Biz ki;

Kaygılanma sen çocuk Herkes gün gelir ölür Kimi toprağa saklanır Kimi yüreklere gömülür... Hiç üzülme sen çocuk Herkes ektiğini biçer Kimi omuzlarda taşınır Kimini tarihler siler... Sen onlara bakma çocuk Her yaprak rüzgâr da salınır Kiminin arkasından dua edilir Kimileri yaptığıyla anılır... Sen rahat olasın çocuk Bir gün herkes düşer Kimileri ipek çarşaflı yatağa Kimileri karanlık taşlı toprağa... Sen bana bakma çocuk Gün gelir şairlerde gider Kimilerinin kalemi kırılır Kiminin mürekkebi biter... Sen hiç sıkma canını çocuk Gün gelir her film elbet biter... Emre Vehbi Alkan Şiirbaz 27.02.2018

KERİM ÖZBEKLER GAZETECİ-YAZAR-ŞAİR 18 Ocak 2020 Cumartesi günü, saat.11.00-14.00 arasında;Sıla  Kitabevi-Kurtuluş Mahallesi, Adnan Menderes Bulvarı, 2015 Sokak,  No.6/A Efeler-Aydın adresinde, Şair ve Yazar Melek (Meral) Güler  okuyucuları için kitap imzalayacaktır. İlgilenenlere, önemle  duyurulur. ************************************************************************************************************************************************************************************** 18 Ocak 2020 Cumartesi günü, saat.14.00'de;Türkiye İlim ve Edebiyat  Eseri Sahipleri Meslek Birliği (İLESAM) Genel Merkez Salonu-İzmir  1.Cadde, No.33/16, Aydın Apt. K.4 Kızılay-Ankara Tel.0-312-4194938  veya 0-312-4175265 Faks.0-312-4194939 E Posta.ilesam@ilesam.org.tr Web  Sitesi.http://www.ilesam.org.tr adresinde, Doç.Dr.Cezmi Tezcan ''Wilson İlkeleri ve Liberal Emperyalizm'' konusunda bir konuşma  yapacak ve sonrasında toplantıya iştirak eden şairler t