Kayıtlar

Mayıs 6, 2020 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

SIRADAN

Sıradan her şey . Sözler klişe, Replikler aynı. Kişiler farklı, Senaryo aynı. Aşklar trajedi, Trajedi hayatlar. Sahne aynı Yönetmen farklı. Sıradan her şey . Şiirler acı dolu Gözler yaş. Her aşk biraz umud Biraz hüzün dolu. İnsanlar kibirli Kibirli hayaller. Cepler zengin Yürekler fakir. Yiten çok şey var, Fikirler firar. Sıradan her şey. Ölenler Ağlayanlar Gidenler Dönmeyenler. Dönmeyenler...

AŞK İŞTE UĞRAR

Resim
aşk uğrar gülümser çiçekler gibi içimde sevda açarım köksüz bilirim dağının sonu uçurum ben kanatsız kuş içli bahar yeli telime vurur bir ır yapışır dilime seni söyler seni çalarım takvimler değişir bilirim denizin sonu okyanus ben yüzme bilmem çiçeğimin dalı narin bir yel eser savrulur bir fırtına çıkar ayrılır bilirim aşkın sonu divane bülbül giydirir al gömleğini seni seviyorumlar gün geceye döner aya yansır gül cemalin bildiğin ayna gönül telim çalar bildiğin taş plak ben yine seni söyler seni çalarım aşk işte uğrar gelişi baharı serdirir Sibel Karagöz

GÖKYÜZÜ,RÜZGÂR VE MÜZİK

GÖKYÜZÜ,RÜZGÂR VE MÜZİK Gökyüzüne bakmaya dursun gözlerim,hemen aklım gidiyor. Bir rüzgâr alıyor beni yandığım yere götürüyor,ateşlere atıyor beni öylece yanmamı seyrediyor... Ne zaman bir yerler de herhangi bir müzik mırıldansa sözlerim birbirine dolanıyor,gözlerim bir hayli doluyor. Birkaç kelime karalıyorum bilmeden,görmeden... Sakinleşince sonra,yine senin adını yazdığımı fark ediyorum. Şunu da unutmadan söylemeliyim Her ne kadar yaksa da canımı gökyüzünü,rüzgârı ve müziği ben çok seviyorum...           Hüseyin Nur Demirkol 

Koku

Gece dilini sabaha kesip susmuş Yapayalnız bir yaprak gibi Kuru dalların sert ayazla Haykırışı gibi haykırıyorum Boğazı ademelmasinda tutulmus Sessizliğimi ilmek ilmek dikiyorum Yalnızlığımın orta yerine bir soluk Katran mavisi gibi Ciğerlerimi delen sigaramin nefesi Gibi seni seni kokluyorum Bana varlığından daha yakın Olan yokluğunu bastırıyorum hücrelerime

Gece

Gece ufkun ardında Sabaha gebe Umutlarım Denizin dalgasında Genzimi yakacak kadar acı Ve sabah doğuyor Hayallerim ölüyor

Hissetmek güzell..

SİLİNİRDİM YAŞAMA DEĞMEMİŞ GİBİ

Resim
                                               SİLİNİRDİM YAŞAMA DEĞMEMİŞ GİBİ baharın çiçeklerini ekerdim silip zımparalarla ovdugum yaşanmışlıklara gök yağardı ben yaşlarımla eşlik ederdim gün gökkuşağına boyanırdı ben altından geçerdim büyürdü umutlarım içimden taşar gamzelerime bulaşırdı elim ayağım çiçek açardı sonra sen dokunurdun sözün belini kırar yüreğime sokardın silinirdim çizdiğim mutluluk resimlerinden silinirdim ayaklarımdan başlar bedenimi sarar sarmaşık gibi silinen gözlerimden bakarım gözünün içine içine boşluğa bakar gibi bakarsın bomboş herkes gibi sende herkes gibisin der gibi silinirim yaşama değmemiş gibi SİBEL KARAGÖZ

Adın Ne ?

Söyleyeceklerim vardı, Cümlelerim. Sana, Her fırsatta kavuşmalarım. Yağmur gözlüm. Ruhumda hislerim vardı. Yüreğimde aşkın. Belki, Gözyaşlarımda. Belki, Hatıralarımda. Belki de, Hep yanıbaşında. Dünü değil, Canım. Yarını yaşamak için. Varmısın? İster misin? Tutsam elini, Sarsam, Kalbini. Sırılsıklam olsak. Yağmur yağmadan. Yürüsek, Tozlu yollardan. Koşmadan, yorulmadan. Bunun adı sevda mı? Hayatın verdiği armağan mı? Söylesene, Adın huzur mu?

Sen

Gecenin karanlığını aydınlatan ay Gökyüzünden gülümsüyorsa Seyredelim, Dünyanın dönüşünü Bir düş kuruyorum. Uyumak istemesemde Gözlerim kapanıyor dalıyorum En derin diyarlara... Sonra, Sanki rüyadayım Aslında yaşadığım an Ne gece ne gündüz Senli saatler Dakikalar... Düşüncelerimdesin, Koşuyoruz. Dere, tepe, Bak uçan kuşlara. Nasılda kanat çırpıyorlar, Sanki sevdiklerine bir an önce kavuşmak için. Göç ettikleri yerlerde, Geride bıraktıklarına bu uçuş. Gecenin sonundayız, Yüzüme vuran güneş Gözlerimi açtığımda Yanımdasın. Olman gereken yerde Hayatımdasın.

Vardı

Yâr olmak vardı, Kor gibi yanan yüreğe. Gözyaşı olmak vardı, Yanaktan süzülen. Nefes olmak vardı, Derin derin içine çekilesi. Yaşamak vardı, Uçsuz bucaksız gökyüzünde. Çiçek olmak vardı, Ellerinin dokunduğu. Ve hayat olmak vardı. Yaşamın kıyısında.

Çınar

Meselâ, Ben bir ağacım. İlk toprakla buluşmam. Tohum olmakla başladı. Bazen uyudum, Zaman zaman dallandım. Sert esen rüzgârda savruldum. Her fırtınada, Daha güçlendim. Ben ağaç oldum. Bazen, Yaprak oldum dallarda, Çiçek oldum, Meyve oldum. Her yağmurda,  Biraz daha büyüdüm. Bazen, Yaprak döktüm. Sonbaharlarda. Kara kışlar gördüm. Kurumuş, kırılmış oldum. Kuşlara, böceklere, Yuva oldum. Ben her mevsim, Toprakta var oldum. Gölge oldum. Yolu düşene, Salıncak oldum. Aşıklara. Ben koca bir çınar oldum. Yıllara meydan okuyan.

Sıfırdan

"Sıfırdan" (0) Hayata gözlerimizi açmakla başlar... Işığı, sesi, sıcağı, soğuğu, v.s bilmezsin, "Öğrenirsin". Her geçen gün dengede durmayı, "Öğrenirsin". Bakışlarınla çevrendekileri görmeyi, "Öğrenirsin". Elin, kolların güçlenir. Tutmayı, "Öğrenirsin". Yerde yuvarlanırken, emeklemeyi, "Öğrenirsin". Ayakta durmayı başardığında, yürümeyi, "Öğrenirsin". Konuşmaları duydukça, kelimeleri, "Öğrenirsin". Paldır, küldür koştuğunda, düşmeyi ve ayaklanmayı,"Öğrenirsin". Okul zamanı geldiğinde, okumayı, yazmayı, "Öğrenirsin". Arkadaşların olduğunda, onları tanımayı zamanla, "Öğrenirsin". Her geçen gün, hayattan yeni bir şeyler, "Öğrenirsin". Zorluklarla mücadele etmeyi, karşı koymayı ve yıkılmadan ayakta kalmayı, "Öğrenirsin". Kadın veya adam olmayı değil, insan olmayı, "Öğrenirsin". Anne, baba olmayı, kol kanat germeyi, "Öğrenirsin"

Unut

"Unut" sana yaşatılan her ne varsa... İsimleri "unut", nerede olduklarını "unut"... Sana dost gibi yaklaşıp, kuyunu kazanları "unut"... Sevinçlerini, hüzüne çevirenleri "unut"... Yalnızlığına sebep olanları "unut"... Ve... Kendi kalabalığına sıkı sarıl. Sarıl ki! Çok incinme. ASLA; nereden, nasıl geldiğini de "unut"ma... Unutma ki! Geç olmadan herkese gereken cevabını ver... Bunu konuşmadan da yapabilirsin. Başarılarınla, hayata karşı olan duruşunla. Geride kalanları, bırak orada kalsınlar. Bırak ki! Unutulduklarını anlasınlar...

Seviyorsam Eğer

Benim az'ım olmaz. Olmadı da hiç. Meselâ neyi çok istersem o olurum. Seviyorsam en çok seven olurum. Seviyorsam, saksıda çiçek olurum. Seviyorsam, kapısında kul olurum. Seviyorsam, yürüdüğü yol olurum. Seviyorsam, dinlediği şarkı olurum. Seviyorsam, aldığı nefes olurum. Seviyorsam, bakan göz olurum. Seviyorsam, kısacası hayat olurum. Ömür olurum, hiç gitmeyen olurum. Ben seviyorsam, başı dumanlı dağ, Alev alev yanan köz olurum. Ocakta demlenen çay, bol köpüklü kahve olurum... Tuttuğu el, dayandığı omuz olurum. Seviyorsam, uyuduğu uyku, uyandığı sabah olurum. Seviyorsam, gökyüzüne baktığında yıldız, yeryüzünde toprak olurum bastığı. Seviyorsam sonsuzluk olurum, sır olurum. Bir de sevmiyorsam yedi kat yabancı olurum.... Yok olurum.

Bir Bakmışsın

Bir bakmışsın, gülecek. Bir bakmışsın, ağlayacak. Bir bakmışsın, gidecek. Bir bakmışsın, kalacak. Bir bakmışsın, susacak. Bir bakmışsın, konuşacak. Bir bakmışsın, oturacak. Bir bakmışsın, kalkacak. Bir bakmışsın, uyuyacak. Bir bakmışsın, uyanacak. Bir bakmışsın, başlayacak. Bir bakmışsın, bitecek... Bir de bakmışsın herşey yarım kalacak.

Yüreğim

Yüreğimin ateşiyle, Bugün çay demledim biliyor musun? Yarın ne pişiririm bilmiyorum. Gözlerimin, derinliklerinde. Rüyama gelmeni bekledim biliyor musun? Geldin de sessizce... Şimdi. Ellerimi bağlamışım koynuma. Yalnızlığımla sarılıyorum biliyor musun? Üşüyen ellerim değil, Yüreğim, biliyor musun?

Herkes Değil

Herkesi değil, bir tek onu! Görmek istersin. Herkesi değil, bir tek onu! Duymak istersin. Herkesi değil, bir tek onu! Yaşamak istersin. Herkesi değil, bir tek onu! Aramak istersin. Herkesin değil, bir tek onun! Yüreğinde olmak istersin. Herkesin değil, bir tek onun! Elini tutmak istersin. Herkesin değil, bir tek onun! Yanında huzur istersin. Herkese değil, bir tek ona! Gülmek istersin. Herkese değil, bir tek ona! Susmak istersin. Herkes değil, bir tek o! Yalansız olmalı dersin. Herkesin değil, bir tek onun! Yalnızlığında, Ömrünün kalabalığını istersin. "Zor olan da bu zaten. Herkes olmamak. Kendinle yüzleşip. Sen olmak. Herkes gibi, söz veren değil. Sözünde duran olmak. Hayat kısa ve zaman çok anlamlı kime harcadığınıza dikkat edin."

Sendeki Ben

Hem okur, hem yazarım! Sayfalarca sendeki  beni. Yalnızlıkla yanmadı mı ki bu! Bendeki sen, sendeki ben? Uçsuz bucaksız değil, sonsuzluk... Adına destan, inadına aşk. İsterim... Sevinçten olsun gözyaşlarım, acılara dökülmesin. Severim dersem yalan olur, ben ölürüm. Benim uçurum kenarlarımda düşülmez. Her an kanatlarım var uçmaya hazır. Bendeki sen sendeki ben tutunacak el. Sahipsiz iki yürek... Biri sende ki  biri bende ki... Hadi yak sonsuzluk ateşini. İçelim senli, benli...

Gitme

GİTME!!! Ne bu şehirden, Ne bu yürekten, Ne sözlerimden, Ne gözlerimden, Bitmek bilmeyen ümitlerimden... GİTME!!! Gecelerimden, Sabahlarımdan, Sensiz yarınlarımdan... Eğer gidersen, Ben yürüyemem... Eğer gidersen, Ben gülemem... Eğer gidersen, Ben! Seni sevemem...

Yağmur

Yüreğim nasıl da yangın yeri. Ne gideni geri getirebiliyorum. Ne de kendim gidebiliyorum. Bulutlar misali, bazen griyim, öfkeli. Bazen pamuklar gibiyim bembeyaz neşeli. Yolunda gitmeyen neydi? Mevsimler gibi herşey bir anda değişti. Oysaki her yağmur yağdığında. Daha çok ıslanacaktık belki! Umursamadan... Ya seveceksin yağmuru, Ya kaçacaksın.

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK