KÜNYE EDEBİYAT

Yolun uzun. Yürüyorsun. Hatta; Bazen koşuyorsun! Bazen düşüyorsun! Bazen çıkmaz sokak! Bazen virajlı! Bazen engellerle dolu! Bazen karanlık! Bazen aydınlık! Bazen çamurlu! Bazen tozlu! Bazen dikenli! Bazen çiçekli! Bazen yalnız! Bazen kalabalık! Bazen sesli! Bazen sessiz ilerlediğin... Yol işte!? Kimine göre uzun, kimine göre bir hayat hikâyesi gibi...

Birini görüp beğenirsin Hayalinle yer, hayalinle içersin Bir şeyler takılır boğazına Yutkunsan gitmez Su içsen geçmez… Bir su gibi akıp gider günler Soluverir solmaz dediğin güller Bir şeyler kopar yüreğinden Diksen dikilmez Söksen sökülmez… Konduruverirler alnının ta ortasına Kahpe damgasını Bir şeyler kaybolur hayatından Silsen silinmez Ölmeden bitmez… Şiirbaz 29. Ağustos.1993

Senle ben sevdiğim Aydınlanmadır bu saatlere kalan içimize. Olanca hasret- in Kalp-in ve kalbim'den Coşkuyla aydınlanmasıdır. Bir çocuğa gebedir yanakların Müjdeli bir bekleyiştir bu Ben'deki pervasızlık. Rahimler dolusu yalnızlık alâmetidir Çift kutupların ve Takım yıldızlarının. Sayıklanışsın Ve tekrarlanmak olan onlarcasın. Ve nasıl ki teksin ? Ve nasıl ki sû'dûr sende gördüğüm. Eğri bir Kalp-le Doğru sözler söyleme olasılığım Yaratılmışlığımdandır. Taşmaktasın kendinden Ve tekr'AR Akmaktasın kendine. Ve bu eksiltmedi Rab'ın özünden bir şey. "Ve sen her şeysin kendi dışında hiçbir şey olmayan." Eda Ekici

               Boks maçlarını oldum olası sevmezdim. Kız kardeşimin intiharından sonra, sanırım şiddete meyilim artmıştı. Kardeşimin ölümü değil, ölümüne sebep olan adamdandı bu. Demir’le tanışıklığımız, sevgili oluşumuz da bununla ilgiliydi biraz. Demir, vahşi hayvanlar gibi dövüşen oldukça çirkin bir adamdı. Bazen duyarız, dövüş sanatları gibi söylemleri... Dövüşmek sanat sayılıyordu madem, ben de her gece Beethoven’la sevişiyordum o zaman. Demirle aynı kaderi yaşamıştık aslında, ikimiz de yetiştirme yurdunda büyümüştük. O zamanlar tanışıklığımız yoktu tabi. Birkaç yaş büyüktü benden, ama yurdun efsanesiydi. Korkusundan kaçıp saklandığımız bakıcılar, Demir’i görünce yollarını değiştirirlermiş, duyardım. Herkesi milli sporcu olacağım diye kandırıp, yetimhane hayatı boyunca profesyonel dövüş eğitimi almıştı. Yurt hayatı kavgalarla geçmiş psikopatın tekiydi. Oradan çıktıktan sonra da kötü şöhreti ona karanlık bir çevre kazandırmıştı haliyle. Burnu birçok defa kırıldığından, şek

Bin kabus yaşadık Bir rüya görebilmek umuduyla.

Ruh ayrılınca bedenden Buz keser her zerre. Gözler hiçlikte berduş olur. Sesler gökyüzüne savrulur. Yanaktan süzülen son damla yaşın sıcaklığı bedeni kavurur. Acın ruhunla savrulur sonsuzluğa.. Giderken yanına aldığın benliğimin sesleri Hayallerimin üstüne gece oldu. Ruhumun bedeninden , kalbinden ayırırken beni Umutlarım firar , Her zerrem buz oldu... Gidiyorsun . Gidiyorum.. Ölür gibi Ölüm gibi...

sustuklarım var duymayan kulaklara uyuyan fısıltılarım var benim camına konan serçelerim var uykunda düşlerinden tutar gagalarca kucağıma bırakılışların var birde bilmeyişlerin hiç bilmeyişlerin var kucağımda bebek edasıyla sarılıp uyuyuşların var her sabah serçe kanadıyla uçuşların var senin ben uykularımdan sarılıp öptüğün yerden uyanır suya fısıldarım geçmişi anıları sustuklarımı gitme derim gitme suya fısıldadım duydun mu ? gitme ! Sibel Karagöz

d'üşüyorum öyle ince ki bağlarım anamdan koptuğumdan beri tutunamıyorum odalarımda boşluklar geçit vermez hangi dala tutunsam kurur avuçlarımdan düşmeden dalarım düşlerime avuçlarım kor ciğerim buz hangi kütük koyar umarsızca hangi dal kopar hunharca zülüm bu zulmun de bir sonu gözyaşınında kahkahası vardır elbet derdim ki değer nerden bilirdim ki değersiz derdim ki iki şey hasret biri aşk ikincisinin ne önemi var d'üşüyorum düşlerinde bağı kopar Sibel Karagöz

Bazen bilmezsin.. Hesapsızca sorgusuzca gelir duygular...Bi gülüşe Bi tını ya gizlenir herşey... Tevafuk dersinin..