Akşam gibisin, Daha uğramadın... Seni beklerken sonu bilme isteksizliğiyle doluyor içim -ki bir ruhun vedasıdır akşam, bir o kadar da sevmez vedaları... Erken iner, Bu hep böyledir ya da böyle gelir. Akşam gibisin, Vakti meçhullere rastlar seni yaşamanın. Günün parlaklığının ölçüsünce belirgindir gölge, Sende de bir benzeri işliyor; Gönlün berraklığıyla orantılı ağlamak. Evvelce bir gün duyumsadım sandım seni, Tam uykuya dalacakken göz kırpmak gibiydi... Daha düş görmeden sabah yorgunluğunun derdine düştüm. Elif Râna 9 Kasım 2017