KÜNYE EDEBİYAT

Köylerden şehirlere hızlı göçün başlamasıyla beraber bazı değerlerimizi de yavaş yavaş kaybetmeye başladık. Bunlardan biri de yaşlı ana babalarımızla olan ilişkilerimizdir. Yapılan işlerde samimiyet çok önemlidir. Siz bir işi samimi yaparsanız bugün olmazsa yarın müşterisi mutlaka bulunur. Bu bağlamda 2009 yılında hayatın içinden gördüklerimi, duyduklarımı harmanlayıp kaleme aldığım aşağıdaki şiirimi sosyal medya ile paylaşınca hiç tahmin etmediğim, beklemediğim şekilde rağbet gördü. Takip edebildiğim kadarıyla; Kanal 7 ‘de İkbal Gürpınar Hanım, Atv ‘de Nursel İdiz Hanım, Kanal A’da Yusuf Kavaklı Hocam, Ramazan etkinliğinde Çorum Aksemseddin Camii bahçesinde, Şiir gecesinde Sinop eski Valisi, Bayram namazı vaazında Kastamonu Müftüsü, Cuma vaazında Konya - Akşehir Ulucami imamı, Kayseri, Sakarya ve birçok ilimizde mahalli gazetelerde makale olarak, sosyal medya da özellikle köylerin sitelerinde sayısız yayımlandı. İl Müftü yardımcısı değerli dostum Adnan Zeki Bıyık ve daha farklı...

Her geçen gün biraz daha korkuyorum. Ya ben yanlış anlıyorsam… Kimseye de anlatamıyorum. Bunca soru işaretlerinin içinden nasıl çıkacağım ben?  Yüreğime hükmeden bu korku sisini nasıl dağıtacağım? Üzerime çökmüş karanlık, ne ileri gidebiliyorum ne de geri.  Keşke uzaklara, çok uzaklara gidebilsem! Tek başıma… -Kızım! Hadi servisin geldi. -Hemen geliyorum anne. Ne olur bana dua et? Gitmeyi hiç istemiyorum. Yine onu göreceğim diye çok endişeleniyorum. Annem iyice sinirlenmeden gitmeliyim. Akşam sana olanları anlatmak için çok sabırsızlanıyorum. Hoşça kal benim güzel defterim. -Hep böyle yapıyorsun Işık. Bu nasıl bir sorumsuzluk? - Yine ne yaptım anne? Geldim işte. - Bak bak! Dillerin çok uzadı senin? “Ne yapmış mış” hanım efendiye bak sen! Sen gelene kadar gitti okul servisin. -Bunda ne var ki anne. Babam ya da sen okula bırakırsınız beni. Sonuçta ikinizin de araba… - Demek sen ondan bu kadar rahat hareket ediyorsun.  -Bırakamayız hanım efendi seni! İkimiz de iş...

Asım’ın Neslinden Vatan Güneşine -Mehmet Akif Ersoy Anısına- Gül bahçelerinden güller, en güzel  papatyalardan papatyalar göndererek temiz,berrak,saf duygularımla ve size sonsuz saygılarımı sunarak başlamak istiyorum yarım kalmış cümlelerime. Bu mektubu henüz daha yeni yerleştiğim sessiz, sakin ve güvenli bir şehirden yazıyorum. Hep derdi büyüklerim geçmişe geçmiş dersek geçmiş mi olur diye ? Olmazmış ! Geçmiş geçmişte kalmazmış kalamazmış. Ben bu mektubu  geçmişini unutmayan yaptıklarınızla daima gurur duyan  adınızı her duyduğumda ‘’Adınla geldin’’ ‘’Adınla gideceksin ‘’ sözlerini kullanmış belki de asıl yaşamayı sizden öğrenmem, sizin hayatınızı örnek almam gerektiğini bilen 21 yaşında üniversiteli bir genç olarak yazıyorum. Azizim, öncelikle size sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum. Çünkü  siz bizi biz yapan değerleri ortaya koyan insansınız. Belki de insan olduğumuzun farkında vardıransınız. Sizin varlığınız tüm cihana yayılmış her bir yerden vatan aşkıyla y...

KÜNYE EDEBİYAT E DERGİ SAYI:6 6. SAYIYI İNDİR.

https://kunyeonline.com/2021/05/siirin-yeniden-dirilttigi-sair/

Severim gecenin bağıran sessizliğini. Seni sana bırakır bu gürültülü sessizliğin içinde.  Sabahın gürültü yalnızlığı yok olur gecede. Sonbaharın ortasında güneşin haykırışı kaybolur. Ağaçlardan düşen yaprakların hüznü yok olur. İnleyen ışık kaybolur gecenin en sesli sessizliğinde. Kalırsın sonbahar gecelerinde ki huzurla başbaşa. Sen onu dinlersin o seni. Kimse anlamaz onun seni anladığı gibi. İçindeki her hüznün rengini alıp hemen kendi rengine katar. Ne hüznünü yakar ne de hüznüne hüzün katar. Öylece dinler seni. Düşen yaprakları arasına usulca bırakır yalnızlığını. Bak yalnız değilsin der gibi rüzgarı çarpıp kaçar suratıma. Seni kahkahalara boğmaz belki, ama yüzündeki tebessümün sebebi olan bir Sonbahar bırakır ardında.. SEMA ALTINAY Posted via Blogaway

https://kunyeonline.com/2021/05/ramazan-bayraminiz-mubarek-olsun/

  Çanakkale Zaferi’nin 107. Yılını kutluyor, tüm şehitlerimize Cenab-ı Allah rahmeti ile muamele etsin. Ruhunuz Şâd Olsun. ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ ANISINA HATIRA KUNYESİ OLUŞTURMAK İÇİN TIKLAYINIZ….

Şair oldum bu gecelerde İçtiğim bir bardak su da Taştı senli hayaller Gittiler elveda demeden Sükûta boyandım bu evlerde İçlerinde onlarca yalnızlık Beklenip de gelmeyenler Yıllara kırık düşler Hep mi sürgünsün bana Sarhoş oldum ayrılıktan Kuş olup uçtu sesler Söylenmez oldu sözler Nerede bırakmışsak sevmeyi İşte tam orada Haksızlığa uğramış sevgiler Uzağa mahkummuşuz Sen ve ben aşk uğruna yanmışız Küllerimizden kuleler yapılmış Hasretle dolan gözlerimiz Mezar olmuş güllere RUKİYE ŞAHİN

Bir gün arasan beni, Gelmediğin yerde... 'Ben orda değilim'. Bir gün gülersin, Bütün yaşadıklarımıza; Ben yokum, tatlı bir hatıra... Bir gün hüzünlenirsin, Sana kızdığımı sayarsın; Küsersin, Gelirim diye gidersin.  - Gitme! Ben yokum... Bir gün özlersin,  Sonra benim olmadığım yerde Üzülürsün -belki- Koşarsın 'ben yokum' Bir gün bakarsın, Islanmış ellerin Rüyanda saçlarımı okşamışsın... Çamurdan boyanır ellerin. Bir gün bakarsın çamurdandır bedenim, Olmadığın gecelerde yağmur düşmüş. Yoğurmuşsun hayallerinle, Oysaki ellerin mezarımın üstünde... Ben sonsuz yerdeyim... Bir gün uyandıktan sonra, Gün ağarmış olur, Sen ölüm haberimi almış olursun. HASAN AKBAL