KÜNYE EDEBİYAT

Düzen bozuk elden bir şey gelmiyor dost Canın gibi sevdiğin kıymet bilmiyor dost İnsanlara bir şeyler olmuş nedendir bilmem Verilen sözler bir türlü tutulmuyor dost … Sevgi sepete konmuş, dibini kırdılar dost Paramparça dost luklar toplanmıyor dost Görüşürüz denirde beklenir hep gidenler Gidenler bir daha geri dönmüyor dost … Ar- namus millette diz boyu dost Nerden gelmiş bu insan soyu dost El etek öperek bir yerlere çıkanlar Adam oldum sanıyor ne yapayım dost … Dostlukları menfaate dönüştürmüşler Parayla selam alınır olmuş dost Kardeşlik lügatlardan çıkartılmış Kardeşi kardeş e öldürtmüşler dost … Sevgi saygıdan kaçar olmuş Gülü bülbüle darıltmışlar dost Rüşvetin adına hediye koymuşlar İnsanı insandan soğutmuşlar dost … Emre Vehbi ALKAN ŞİİRBAZ

Sevdan göçmenlerin kanatlarında sürgün Ben senin  sevda na sürgün tükeniyor ömür Ne günüm belli ne de  gece m aydınlık sensiz Nasıl yaşarsın bilmem yabanlarda bensiz… Sensiz akşamlarda, zifirlere seni yazacağım Belki sensiz,  sevgi siz kaç bahar yaşayacağım Seni görebilsem de, göremesem de mecburen Ben yine seni düşünüp dudaklarıma dokunacağım… Siyaha inat  beyaz a  dost  olan, ağaran saçlarım Sana götüremeyecek kadar yorgun bacaklarım Bitmedi bitmeyecek sanırım sana yazdığım şiir Bunun adı  aşk , ne okus pokus veya ne de sihir… Sensiz baharlarda düşen her yaprağı sayacağım Şunu bil ki hep boş kalacak yatağımda sol yanım Göçmenlere kanıp da uğramazsan şayet yüreğime Ben yine seni özleyip dudaklarıma dokunacağım… Ama bil ki bu tende hep yanan bir ben var. Ve bu ateşler içinde üşüyen  sevda lı bir yürek.! Ölmüş hayatın diri adımları atılacak sokaklara Ama ne sana açılacak bu kapı ne de bana… Sonraları ayrılıklar acıtmaz olacak elleri Kanayan avuçlar tutu

Seni ne çok sevdiğimi ilk kalemime anlattım. İlk kalemim bildi seni nasıl sevdiğimi. Sonra kalemim kağıtlara anlattı, Tüm boş sayfalar senin adınla renklendiler. Sonrasında sensiz  gece ler duydu Onlarda gitti yıldızlara söylediler. Yıldızlar ay’ a, ay güneşe, güneş kuşlara Kuşlar mevsimlere ama özellikle bahara. Sonrasın da bir kutu kibritle tanıştım Kibrit sigaramı yaktı, dumanı gözlerimi. Deli akmaya başladı ya kanım Aşka geldi sensiz yalnızlığım Kadehleri sensizliğe kaldırdım Zira ben sensiz hep yalnızdım. Ünüm sarıp sarmaladı yedi düveli Tüm aşksızlar tanıyordu bu şairi. Sonunda sağır sultan da duydu. Ama Bir tek sen duymadın aşkımı. Sana olan sevdamı aşkın için yananı. Tüm börtü böcek anladı beni de Bir sen anlamadın beni be… Ulan kitapsız, ulan hayırsız Bir sen yanmadın bir sen anlamadın be… ŞİİRBAZ