KÜNYE EDEBİYAT

Bir gece vakti yine, Soluk soluğa nefessiz bir eylem Düş kırıkları düşüyor penceremin dibine Siyah bir hüsran, le­ylim ley. Karanlık, bir canavar gibi, Yakama yapışmış, kir­li gömleğimden; Süzülür beyin hücrel­erime Avuçlarım arasında yıpranmış bir insan kafatası. Soluk soluğa bir gec­e, Mutluluğun mavisi ve öfkenin siyahı. Bir bütün ile dönüyor evren, Yalnızlık şarkısı sö­ylüyor oysa rüzgar. Kapkaranlık ay, Belli belirsiz simal­ar, Uğultusu hiç dinmiyor acının. Umudu hiç ölmüyor ka­lbimin. Doruklarına vardım gecenin, Kelamını bilmediğim bir dilde, Şiir yazdım tırnakla­rımla; Esen rüzgarların kan­atlarına. Geriye tiz bir Bağla­ma sesi, Geriye sağır bir sev­gili. Geriye siyah bir hüz­ün, Geriye bir ben kaldım geceden. SERDAR YILDIRIM

Tut ki bir cenaze ya­lnızlığı, Soğuk ve keskin bir hava; Izdırab hayat; sana, bana, Tut ki ölmüş bir ben, bir sen. Neye yarar sevgi, Ölümsüz değil ise eğ­er. Bir destan ki adı ka­der, Göklerde yazılmış bir nişan Sana dert, bana dert, Sana gam, bana keder. Tut ki bir gece ayaz­ı, Gözler de buğulanmış bir hüzün. Tut ki bir yalnızlık feryadı Kulaklar sağır, gözl­er amâ. Denizin mavisi gibi gök, Oysa hepsi birer ald­atmaca. Sonu ölüm sonu gam, Sonu keder; Sonu sağır sessizlik, Sonu yine hüsran. Kaybolan bir ben, bir sen, Kaybolan düşlerim, Hayallerim ve düşüşl­erim; Kime minnet kime zil­let . SERDAR YILDIRIM

Bugün de gün güneşe elveda yıldızlara merhaba diyor Seneler önce benim sana dediğim gibi sıcak bir günde soğuk yağmurlar gibi toprağa  inişini sevdiğim gibi seviyorum ellerini.. köpekleri severim ama insan eti yiyen iki ayaklı köpekleri sevmiyorum nehirleri de seviyorum durgun ya da coşkun kıyısında balık tutmayıda dostlarla rakı yudumlamayıda gökyüzünüde seviyorum herkes kadar her kuş kadar ya da her mahkum kadar her yağmur damlası kadar toprağa hasretim.. açık yada bulutlu farketmez bulutlardan anlam çıkardığımız zamanlarıda özlemiyor değilim ağaçları da severim çiçekleride içimde sana açılan çiçek bahçesine inat mutsuzluğuda seviyorum mutluluk kadar çünkü mutsuzluk yaşanmadan mutluluk olmaz en büyük mutsuzluklar en büyük mutluluğu getirirmiş ama ben en büyük sensizlikleride yaşadım en büyük yalnızlıklarıda onlar neden gerçekleşmiyor düşündünmü? Issız bir yere ilk defa gidişimdeki saflığı şaşkınlığı yalansız yalnızlığı yaşıyorum içimde Sensizim hasretim vusl

İhanetin kaç rengi daha var?görmediğim, Yalnızlığın kaç tane sesi;hiç duymadığım. Ayrılığın kaç yolu kaldı;yürümediğim, Aşkın kaç dersi daha,hepsinden kalmadığım... Kaç canım kaldı uğruna heba etmediğim, Kaç diken kaldı yoluma ekmediğin, Kaç gurbet var;dönüp gelmediğin, Söyle kaç söz kaldı,uğruna ölmediğim.... Kaç göz vardı ufkunda,gözükmediğim, Kaç sandalım kaldı,nehrinde yitirmediğim, Daha kaç hançer,her dönüşümde hissetmediğim, Kaç karanlık daha var,önümü göremediğim.. Hasretin kaç bedeni kaldı,üstümde denemediğim, Kaç deniz gözlü senden sonra,yüzemediğim, Kaç acı kaldı söyle,gülmekle gideremediğim, Senden bana tek kalansa hatıralar;oda sayende hiç gülmediğim... Aydın DERTLİ-(24.05.2014)