BİR GECE VAKTİ YİNE

Bir gece vakti yine,

Soluk soluğa nefessiz bir eylem

Düş kırıkları düşüyor penceremin dibine

Siyah bir hüsran, le­ylim ley.


Karanlık, bir canavar gibi,

Yakama yapışmış, kir­li gömleğimden;

Süzülür beyin hücrel­erime

Avuçlarım arasında yıpranmış bir insan kafatası.


Soluk soluğa bir gec­e,

Mutluluğun mavisi ve öfkenin siyahı.

Bir bütün ile dönüyor evren,

Yalnızlık şarkısı sö­ylüyor oysa rüzgar.


Kapkaranlık ay,

Belli belirsiz simal­ar,

Uğultusu hiç dinmiyor acının.

Umudu hiç ölmüyor ka­lbimin.


Doruklarına vardım gecenin,

Kelamını bilmediğim bir dilde,

Şiir yazdım tırnakla­rımla;

Esen rüzgarların kan­atlarına.


Geriye tiz bir Bağla­ma sesi,

Geriye sağır bir sev­gili.

Geriye siyah bir hüz­ün,

Geriye bir ben kaldım geceden.


SERDAR YILDIRIM