ÇOCUKLUK ARKADAŞIM
Çok mu çaresiz kaldın bu tepede ? Kimse gelmedi mi yardımına ? Çok üşümüşsün, titriyorsun Epey yaşlanmışsın, ayakta zor duruyorsun. Biraz dinlen, yorma kendini. Yıllar geçmiş yanına gelmeyeli Yanın demişken... Dostunda yaşlanmış biraz. Tahtaları çürümeye yüz tutmuş. İpleri de incelmiş sanki. İlk günkü gibi değiller. Şimdi çok inceler... Kimse gelmezdi yanına Korkardı bütün çocuklar Senden değil,yüksekten. Çok yüksekteydin, dev gibi de boyun vardı. Ama seviyordum seni. Kızma bana ,geldim işte yanına Taşındık bu mahalleden, biliyorsun. Çocuktum zaten ozaman, bilmezdim doğruyu. Bilseydim bırakır mıydım seni hiç. Bırakmazdım. Ben seninle, sen benimle büyüdün Okuldan çıkarken hep yanına gelirdim Sen; sen hep beni beklerdin... Yağmur yağardı, kar yağardı Koruyamazdım. Her tarafına yağmur tanesi düşerdi Tutamazdım. Küçük bir şemsiyem vardı, Anca beni korurdu. Boyun uzundu, ilk sana değerdi kar. Sonra bana... Kar yağdıkça nasılda üşürdün. Gece olunca korka
