ENDAM
Sen ilhamısın kalbimin, ey bahçemin gülü, Üzerine toprak serptiğimdendir, hayallerim ölü, Hatırlamıyorum ne yarını ne de dünü, Sensizken kuruttular içimdeki gölü... Sen gelirsin hizaya geçer, tüm heceler , Sen gelince heybet bulur gönlümdeki meşeler, Güzelliğinin şavkıyla uyanır, pencereler. Sensizken ne zor geçerdi geceler… Sen hayallerime olan ilk adımım, Sen yanlızken yürüdüğüm kaldırımın Kalbim mutlu olur, hecelerken adını, Neredesin sen ey hayallerimin kadını. Hayranım, tabiatın sana olan selamına, Muhtaç etme beni bir çift kelamına . Hayalinle kurarım en güzel binamı da. Kurban olayım senin o gül endamına… Heybemdeki en güzel, şiirlerime bahanem. Sensizken nasıl yazayım ben, şahanem. Varlığın benziyor en güzel hayale, Anlatmak zor seni, yapmıyorum kinaye. Sen damarlarımda dolaşan kanım, Eksik kalır sensizken bir yanım. Tamamlanamam sensiz, yarım kalırım, En güzel parçasısın puzzlemın... İLYAS PAYAS