Ne vardı bu saatler de cana dokunan Dokundukça kilometrelerce yalnızlığı Tutup kucağıma indiren Ne vardı Bu saatler de Gecenin ilk vuruşu Yeni günün dokunuşu Ne varsa Yaranın kalbi de o saatlerde Başlıyordu tik tak atmaya Her atış sona vuruş Ölüm gibi bir duruş Yara da Kalbi de Sağ Ayaklanmış volta atıyor Kapı duvar Cam çerçeve Gözümün değdiği her yerde Tutamam Taşıyamam Gözden düşer Sevdanın gölgesiz cüssesi Her gece Her gece Yaramın sahibi Ömrümün yarısı Yarım yamalak uykuları Yamaladım soluma Bir günü daha Umuda Sevgiye Uyandırırken Neşeyi Nisan'a giydirdim Saatler altı buçuğu vururken Sibel Karagöz
