TUT Kİ BİR CENAZE YA­LNIZLIĞI...

Tut ki bir cenaze ya­lnızlığı,

Soğuk ve keskin bir hava;

Izdırab hayat; sana, bana,

Tut ki ölmüş bir ben, bir sen.


Neye yarar sevgi,

Ölümsüz değil ise eğ­er.

Bir destan ki adı ka­der,

Göklerde yazılmış bir nişan


Sana dert, bana dert,

Sana gam, bana keder.

Tut ki bir gece ayaz­ı,

Gözler de buğulanmış bir hüzün.


Tut ki bir yalnızlık feryadı

Kulaklar sağır, gözl­er amâ.

Denizin mavisi gibi gök,

Oysa hepsi birer ald­atmaca.


Sonu ölüm sonu gam,

Sonu keder;

Sonu sağır sessizlik,

Sonu yine hüsran.


Kaybolan bir ben, bir sen,

Kaybolan düşlerim,

Hayallerim ve düşüşl­erim;

Kime minnet kime zil­let .


SERDAR YILDIRIM