Şimdi Ateşim




Senin yokluğunda sinsi sinsi yanmaktayım.
Yandıkça daha da derinleşiyor içimdeki yaralarım
Ve yavaş yavaş kokusu çıkıyor sensizliğin,
Alevlerin içinde dumanlara karışıyorum mevsimlerce
Sonrasın da hüzün dolu bir bulut oluyorum kendimce...

Şimdi viraneyim!
Kundaktan yeni çıkmış gibi, yanık köşe bucağım
Biliyorum ki sönmez içimdeki sinsi yangınım
Daha çok kapılar eşiğinde yanan ben olacağım
Dillenen her bir kelime, rehin alır yüreğimi
Senin yüreğinde vermek isterim son nefesimi

Şimdi yağmurum!
Terk edip bulutları heyecanla öpüşüyorum toprakla
Toprağın sinesinde vuslat kokusu olup yayılıyorum havaya
Kimi zaman nazlı çarpıyorum, çoğu zamanda hırsla
Her damlam merhem olurmuşçasına, ürkütüyor ateşi
Ve bu durumdan biliyorum ateşte bihayli şikâyetçi

Şimdi aşkım!
Bırakıp geriye tüm ihanetleri yeni bir yüreğe taşındım
Parça parça dağılıp her hücresine adımı yazdırmak için.
Bu son olacak, bundan böyle başka yürekte atmayacağım
Artık avlularda, sokak aralarında göremeyeceksiniz beni
Her nefes aldıkça, aşkımın sevdalı yüreğinde yaşayacağım

ŞİİRBAZ


Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK