Senin Güller Büyüten Yüreğin Vardı




Senin güller büyüten yüreğin vardı
Okyanusları sakladığın gözlerin
Ninnilerle uyuttuğun sevgilerin
Cadının elmasıyla yok ettiğin gençliğin vardı...

Sen çocukları severdin en fazla
Uçurtmaların en güzelini onlara verirdin
Umutlarını kuyruklarına bağlar
Göklere salardın, kıskansın diye kartallar...

Kaç gece, kaç gündüz geçti bilmiyorum
Yedi yıldan sonra çentik atmayı bıraktım duvara
Yüreğindeki güllerin solmuştur susuzluktan
Oysa sen çok korkardın karanlıklardan...

Okyanus gözlerindeki bütün gemiler battı şimdi
Sende içinde kaybolup gittin işte
Umutlarını uçurtmalara ben bağlıyorum şimdi
Ama gökler sadece sensizliğe ağlıyor...

Senin güller büyüten yüreğin vardı
Ve o yüreğinde hep ben vardım....

ŞİİRBAZ


Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN