BAKIŞ

Bir cadde düşünün. Milyonlarca insanın toplanmış olduğu bir yer. Ama siz sadece bir kişiye odaklanıp kalmışsınız. Ne olduğunu anlamadan kilitlenmiş bir çift göz, gözlerine.  Sen ona bakarsın, o ise kime baktığını bilmeden sana. Seni en derinden  titretip kendine getiren anılar,  en acımasız haliyle çarpıp geçer omzuna. İşte ruhun o an yüreğinin altında ezilircesine can çekişir. Meğer anılardan geriye bir tek sen kalmamışsın bana, bir tutam acın karışmış bende ki  sana. İnceden inceye ruhumu sızlatan...
Bir mazi bir de hasretin var gözlerimde. Elaya boğdun mavileri... Boğazımda düğüm olmuş sevdan. Hadi gel artık, gel ki tetikte bekleyen içimin bu fırtınası dinsin.. Her geçen gün seni hatırlamak biraz da ağırlaşıyor. Sanma ki unutmak can yakar. Hatırlamak canana can, cana acı katar. Al bendeki emanetini belki ezilmem yüreğimin altında.
Bir bakış uzağındaki karanlığı ne olur gülüşünle aydınlat...

SEMA ALTINAY