HAZ/S/RETİM

Sen hey kadın , perişanıma yeter adın .

Geceleri seni dinler   bak kaldırım .

Kaldırım da sen ararım adım adım.

Ben yakamoz , sensin benim Mahım .


Sen kutuplarda benim kardan evim .

Ateşin yaktı beni, kar demedim .

Kurtulmama bir kez olsun yardım edin

Kurtuluşum sensin benim, kardelenim.


En uzun yangınısın şu kısa ömrümün,

Sensiz kaldığım gün, resmidir öldüğümün .

Ben   sana hala ilk gün ki gibi kördüğümüm .

Şahittir göz, sensin her pikseli gördüğümün.


Anlamıyor insanlar sana olan sözlerimi

Söndüremez hiç bir şiir içimdeki közlerini

Sen aradığım yollarda kaybettim gözlerimi

Hangi antidepresan unutturabilir gözlerini…


Bakma sözlerime bunlar hep hasretimden.

Sen düşünüp yazıyorum en derinden .

SEN bana gelmezken , ne gelsin elimden .

İhtiyacım var sana anlamalısın sesimden.


Sen gibi bir şiire, ben gibi bir şair ,

Ne varsa  yazdım  hayaline dair.

Gözlerin gerek bana, gerisi vesair.

Sebebi bir kadın mı bunların ? Hayır.


Şiirlerim ait değil  hiç bir kadına ,

Sen gel vesile ol sanatıma ,

En güzel şiirler yakışır adına ,

Güç gerekir  şiirden  kanadıma…


İLYAS PAYAS