KARANLIK YOLUN SONU
Karanlık bir yoldayım ellerim cebimde
Kafamda bilinmez bin bir düşünce
Bir köpek havlama da ta uzaklarda
Kediler çöplükte boğuşmada
Herkes ayrı telde herkes isyanlarda
Evin birinden kadın çığlıkları geliyor
Adam belli ki karısını dövüyor
Kurtar Allah'ım kurtar diyor
Gülüyorum…
Durup bakıyorum gökyüzüne
Zamanı gelince diyorum
Zamanı gelince Tanrım
Götür beni ebedi evime.
Karanlık yolun sonundan
Ellerim cebimde
Geldiğim yöne doğru yürüyorum…
Şiirbaz
Mayıs 1982
Yorumlar
Yorum Gönder