SEN DAĞLI ÇOCUK...

Sen dağlı çocuk!

Bugün kalbinden aktı pınarlar.

Ve gözlerin bitap durumdayken,

Bir başka yansıdı güneş ışıkları.

Şehre girerken;

Bir başka attı kalbim.

Doğanlar;

Doğarken ben öldüm.

Baktım baktığına.

Şaştım onurlu cesaretine.

Kan mı değdi tırnaklarına?

Kırılmışlığın sebebi bu mu?

Sen dağlı çocuk!

Kapandı gökyüzü gibi umutların.

Deryaya daldın, korkun.

Tane tane döküldü hayaller hüzünlerinden.

Gördüğüm gördüğüne.

Ne büyük tesadüf ki;

Gittim gittiğine.

Soğuklar boncuk gibi dizildi kapımda.

Yaralar ummandan büyük.

Bak karşıya!

Bekleyişimi bekledin.

Bak karşıya!

Ben hiç beklenilmedim.

Tarifi yok.

Yol karanlık,ufuk kapalı...

Kaldım gereğinden fazla.

Unutulmuşluğum, unuttun.

Kendi kendine kavga ederken;

Zamanı dağıttın.

Hücrelerine bölündün.

Sen dağlı çocuk!

Ben hiç beklenilmedim...


FATMANUR NARTEKİN


Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK