BAŞLIKSIZ ŞİİR
Gecenin karanlığına hapsettim ruhumu
Yumruklarla, bağrışlarla, çığlıklarla,
Karanlıkta bir ışığa muhtaç bedenim
Gelecek ilk ışıkta kör olacak gözlerim.
Yer yer odalar, anahtarlar,
Hiçbiri birbirini açmayan...
Parmaklarımı kazıdım,
Eskimiş duvarların yüzeylerine.
Damarlarımdan akan bir kaç damla kırmızı boyayla,
Güneşi çizdim.
Güneşi, doğuşunu, batışını...
Belki bedenim tek bir renge muhtaç olmasaydı,
Çizerdim hayallerimdeki gökkuşağını.
Belki annemi çizerdim: Gülüşünü.
Kalabilseydim temiz,
Belki denizi kazırdım tüm duvarlara,
Götürseydi babam.
Kuşlarla doldururdum tüm karanlığı,
Görebilseydi gözlerim.
Bir çocuğun gözlerindeki ışıltıyı çizerdim,
Kalabilseydi hep masum.
Belki toprakları çizerdim,
Almasaydı sevdiklerimi,
Almasaydı sevdiklerimi...
ENES EREN ARSLAN
Yumruklarla, bağrışlarla, çığlıklarla,
Karanlıkta bir ışığa muhtaç bedenim
Gelecek ilk ışıkta kör olacak gözlerim.
Yer yer odalar, anahtarlar,
Hiçbiri birbirini açmayan...
Parmaklarımı kazıdım,
Eskimiş duvarların yüzeylerine.
Damarlarımdan akan bir kaç damla kırmızı boyayla,
Güneşi çizdim.
Güneşi, doğuşunu, batışını...
Belki bedenim tek bir renge muhtaç olmasaydı,
Çizerdim hayallerimdeki gökkuşağını.
Belki annemi çizerdim: Gülüşünü.
Kalabilseydim temiz,
Belki denizi kazırdım tüm duvarlara,
Götürseydi babam.
Kuşlarla doldururdum tüm karanlığı,
Görebilseydi gözlerim.
Bir çocuğun gözlerindeki ışıltıyı çizerdim,
Kalabilseydi hep masum.
Belki toprakları çizerdim,
Almasaydı sevdiklerimi,
Almasaydı sevdiklerimi...
ENES EREN ARSLAN
Yureginize saglik..
YanıtlaSil