AY BATARKEN





Bulutlar kapladı gökyüzünü
Bülbül şarkı söyler hüzünlü
Keman kaşın kara gözünü
Seni düşündüm ay batarken…


Bir sızı sezdim üşüyen ellerimde
Seni hissettim sımsıcak tenimde
Bahar mevsiminin ılık nefesinde
Seni istedim ay batarken…


Ay battı karanlık içime çöktü
Bu yalnızlık boynumu büktü
Bütün çiçekler filizlerini döktü
Seni aradım ay batarken…


Ay battı denizin gelgitleri durdu
Akşam dalgaları sahile vurdu
Bir kadın etekleri savruldu
Seni bekledim ay batarken…


Şiirbaz
29. EKİM. 1992

Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK

Herc-ü Merc

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN