AY BATARKEN
Bulutlar kapladı gökyüzünü
Bülbül şarkı söyler hüzünlü
Keman kaşın kara gözünü
Seni düşündüm ay batarken…
Bir sızı sezdim üşüyen ellerimde
Seni hissettim sımsıcak tenimde
Bahar mevsiminin ılık nefesinde
Seni istedim ay batarken…
Ay battı karanlık içime çöktü
Bu yalnızlık boynumu büktü
Bütün çiçekler filizlerini döktü
Seni aradım ay batarken…
Ay battı denizin gelgitleri durdu
Akşam dalgaları sahile vurdu
Bir kadın etekleri savruldu
Seni bekledim ay batarken…
Şiirbaz
29. EKİM. 1992

Yorumlar
Yorum Gönder