B-II

Yaramaz kelimesinin hakkını veriyordum;çocuktum
Çoktur betonda dizimi yaraladığı
Top oynamak uğruna
O zamanlar tek kadın vardı hayatımda
Ve onun dudaklarındaydı şifa
"Anne!" diye seslenirdim her yaralanışımda
İsterdim her gördüğümü,çocuktum
Ama galip gelirdi her defasında
Babamın "bakarız"ları benim arsızlığıma
Kıskandım olabildiğince kardeşimi,çocuktum
Aslında sevgi yok olmazmış paylaşınca ,bilmeden
Sonra kendimi buldum yaşama ararken neden
Takvimler bir bir yaprak dökerken

Köksal Demir