SOKAĞİN TAVANI

sokağın tavanı
güne bir aptal olarak uyandım
ahhh dedim ahhhh
bu inanışlarım
bu kanışlarım
dokuz değilse on
on beş değilse kırk altı
hiç mi değişmez
bu saf çocukluğum
aslında
bağırırken duymam harfleri
görmem çırılçıplak yalanları
kanarım
kırmızı pabuçlu sek sek oynayan
çocuk gibi
horoz şekeri elimden düştü
ve
uyandım
parçalar arasında büyüdüğümde
artık kanmayacak
bu küçük kız
yalandan dünyanıza
içimdeki
camı çerçeveyi  tuz buz ederek
sevdasına kanmış
ümide sarılmış
tüm serçeleri
bir bir uçurdum
sokağın tavanına
mavinin karasına
uçurdum

SİBEL KARAGÖZ

Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK