Bir çay hikâyesi
Çay sevenlere...
Çok seviyoruz ya!
Birinci bardağı içtik mi başlıyordu çayın hikâyesi.
Yalnız içiyorsan, her yudumda yarenin olur.
Şekerli içiyorsan, ağzının tadı olur.
Demli içiyorsan, gamlısındır kederin olur. Açık içiyorsan, o senin en iyi halindir.
Hani deriz ya "geleydin bir çay içimi, sen çay dökerdin ben içimi."
Bazen soğuyan bir bardak çaydadır ömrümüz.
Çay ile içilen bir ilaç gibidir hüzün.
Aç, tok farketmez, içersin.
Demlikte demlenir bardakta can olur, sevda olur.
Çay, yağmurlu havayı sever.
Aşıksan "çay" demlettirir.
Karşılıklı içilirse anılarda ömürlük olur. Çay varsa henüz her şey bitmiş demek değildir.
Sevdalıya, sevgiliye, manzaraya karşı içilen çay nasihattır.
Çay ne zaman soğur.
Tabi ki de!
Bekledikçe...
Ve,
Basit yaşamak vardı hayatı.
Soğutmadan, bekletmeden, karşılıklı...
Herkese benden bir çay.
Çay bulaşıcıdır...
Yorumlar
Yorum Gönder