İz bırak

Çok çabalarsın.
Hayata karşı, zamana karşı.
Sürekli,
Koşarsın! Koşarsın! Koşarsın!
Yorulmadan.
Dik yokuşlara aldırmadan.
Ara sıra,
Takılır düşersin.
Ellerin, dizlerin parçalanır...
Nasıl? Sızım, sızım sızlar...
Hangi acının tarifi vardı ki!
O yaralar kabuk bağlasada,
Her baktığında unutturmaz sana.
Nasıl düştüğünü,
Kimlerin tutmadığını.
Yüreğinizden dökülüverir
İnsanlar...
Sen bilirsin nasıl düştüğünü.
Yeniden ayaklanacağını...
Hemde geriden gelenlere,
İz bırakarak.
Yolundan gelecek olanlara...
Yere düşenin,
Yerden bir avuç toprakla doğrulduğunu
Göstereceksin.
Bir avuç topraksın...
İşte.