İz bırak

Çok çabalarsın.
Hayata karşı, zamana karşı.
Sürekli,
Koşarsın! Koşarsın! Koşarsın!
Yorulmadan.
Dik yokuşlara aldırmadan.
Ara sıra,
Takılır düşersin.
Ellerin, dizlerin parçalanır...
Nasıl? Sızım, sızım sızlar...
Hangi acının tarifi vardı ki!
O yaralar kabuk bağlasada,
Her baktığında unutturmaz sana.
Nasıl düştüğünü,
Kimlerin tutmadığını.
Yüreğinizden dökülüverir
İnsanlar...
Sen bilirsin nasıl düştüğünü.
Yeniden ayaklanacağını...
Hemde geriden gelenlere,
İz bırakarak.
Yolundan gelecek olanlara...
Yere düşenin,
Yerden bir avuç toprakla doğrulduğunu
Göstereceksin.
Bir avuç topraksın...
İşte.





Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK