KESİK BULUTLAR*


Bir dolunay ile kalkıyor kaşlarım
Kesik bulutlara yağmur bıraktım.
Sesini özlediğim her akşam
Balkonda hüzün yaktım.

Duaya âmin, diyor bütün sessizlik,
Gözlerime sinmiş resmin
Duruşunu çok saydım kalbimde
Bir vakit sonra uyandı kirpiklerim
Bir şehir ötede gördüm resmini
Kaşlarımın üstündeki dolunayda resmin…

Veyahut bitişinde eksik yazılmış künyen
Kirpiklerime göz atsaydı diyorum,
Gözlerime bakardın, varsayıyorum.
Anlamazdın ağladığımı,
Küserdin kesik bulutlara
Islak diye saçlarım, koklardın belki...

Gece fazla sessiz olunca
Rüzgâra kulak verdim.
Üşümüş olmalısın,
Sen soğuk bakardın çünkü.
Ahh, diyorum yine
Buz gibi balkon demirleri,
Karanlık kocaman olurken, gülüşün
Olsaydı sokağın diğer yakasında
İşte o zaman değerdi
Ay ışığında ıslanmaya...

Kesik bulutlar yarım bıraktı bu gece
Gözlerinden ıslandı yüzlerim,
Belki sen görürsün, diye
Çıkardım sokağa...

Sessizliği özlüyor, kalabalıklar…
Oysa nasıl yoruldum,
Sensiz ıslanmaktan,
Nasıl yoruldum bir bilsen!
Sessizce yüreğime su vermekten,
Dolunay ile kalkarken kaşlarım,
Su vermiştim kesik bulutlara
Bir şehir ötede üşüyorsun, diye
Susuyorum, sessizlikte boğularak...

HASAN AKBAL

* Bu şiirim Aşkım (e) Hali 43. Sayıda yayınlanmıştır.


Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK