Mabette Ölüm

Ben hastalansam
Fazla bekletmez vuslatı
Bir kuş gibi uçar
Ruhum bedenimden
Yalnızda gökyüzünde mehtabı
Görür gibi son bir ışık görürsünüz
Gözlerimde
Üşüyen bedenimin soğukluğu vardır
Bazılarınızın bakışlarında

Kiminiz yaşlı gözlerinizle
Bir damla yaş düşürürsünüz bembeyaz kefenime
Fecre doğru yaş bir toprağa gömersiniz
beni ahşap bir tahtadan indirip
Geçen yolumda yalnızca bir kaç dostum ağlar
Yanlızca varoldugum bir avuç toprak anlar
Ve bedenimle karnını doyuran karıncalar
Onlar bile vakti gelir ayrılırlar
Yalnizligimla geldiğim yapayalnız dünyamdan...


Yorumlar

TEŞEKÜRLER...

Yazılarımızı sosyal mecralarda paylaşarak göstereceğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederiz...

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN KULLANILAMAZ.

İMZALI YAZILARDAKİ GÖRÜŞLER YAZARLARINA AİTTİR...

YAZARLARDAN OKU...

Daha fazla göster

İletişim

Ad

E-posta *

Mesaj *

BİZİ TAKİP EDİN...

ÇOK OKUNANLAR

KIRILMIŞ BİR HAYAT

ASIM'IN NESLINDEN VATAN GÜNEŞİNE

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

YAŞLI ANADAN BEŞ OĞLUNA MEKTUP

BİR GÜN

ANLAMAKSA ŞİİRİ

HER ŞEYDE "SEN" VARSIN

Herc-ü Merc

EDEBİYAT VE SANATTA YERLİLİK VE MİLLİLİK