MİHMANIM

Aşk sevda diye naralar atıp
Devleti sende buldum mihmanım
Kalp yurdumda zilleti satıp
Milleti sende buldum mihmanım

Gönül diyarı kıblemiz oldu
Kir-pas giren tertemiz oldu
Servetimiz de sevgimiz oldu
Ümmeti sende buldum mihmanım

Kaşların yayım der yürek vurur
Gün ay, yıl bizden uzakta durur
Şirin diye karşısında seni bulur
Ferhatı sende buldum mihmanım

Nereye baktık ise hoş baktık
Bir kez düştük bin kez kalktık
Sarıldık duaya dünyayı bıraktık
Ahreti sende buldum mihmanım

Dillere destan olduk şarkta
Ağyar kalmadı ev ile barkta
Sokakta yolda caddede parkta
İffeti sende buldum mihmanım

Düşmanları zehirli yılan ettik biz
Eski günlerimizi yalan ettik biz
Sahte sevdaları talan ettik biz
Hürmeti sende buldum mihmanım

Hayalimiz iki bedende tek Aşiyan
Niyazım odur saadetli bir hanüman
Bu, şu ne demiş ki... duyma aman
Vahtedi sende buldum mihmanım

Şartlanmadım en cani arzu için
Koymadım tek bir mani arzu için
Değil ki üç günlük nefsani arzu için
Cenneti sende buldum mihmanım

Geçici olsun diye iş yapmadım
Gönlümü sevgiye diş yapmadım
Aşkta israf, gösteriş yapmadım
Nimeti sende buldum mihmanım

Buldum seni bir selam bir izden
Eski heveslerim kırıldı ta dizden
Vuslatı kimse alamaz ellerimizden
Gurbeti sende buldum mihmanım

Bir tarafımızda bin bir muzur
Daralmayınca yetişmez hızır
Beklediğimiz işte geldi huzur
Mühleti sende buldum mihmanım

Evvelinde beden hasta can hasta
Zehir varmış mey diye içtiğim tasta
Gönlüm iflastaydı ruhum iflasta
Rahmeti sende buldum mihmanım

Muhabbeti, selamı yere serenler
Ayıp ile küfrü baş tacı görenler
Söyledi demin en eski yarenler
Sohbeti sende buldum mihmanım

Mazide akl-i farzı kaybetmişim
Bana miras tarzı kaybetmişim
'Kusuri' der ki arzı kaybetmişim
Kısmeti sende buldum mihmanım